Przybrałam postać człowieka i usiadłam obok Ex'a. Na mojej szyi wesoło zadźwięczał klucz, bardziej przypominający wisiorek niż potężny przedmiot. Odwzajemniłam uśmiech, pokazując przy tym śnieżnobiałe zęby, trochę dłuższe i ostrzejsze od tych ludzkich. Z oddali doszedł dźwięk przypominający głośny pisk, pewnie potwór znalazł nową ofiarę.
- A wiesz, że możemy to powtórzyć...- oznajmiłam dość tajemniczym tonem
Popatrzyłam na chłopaka, ale moją uwagę przykuło stado saren.
- Tylko tym razem trzeba by wziąć ze sobą broń...- wymruczałam bardziej do siebie, niż do Exceptio
<Ex? To-wcale-nie-jest-krótkie>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz