Uśmiechnęłam się lekko. W palcach obracałam ozdobny klucz. Promienie słońca przedzierające się przez drzewa stykały się z metalem, który przyjemnie błyszczał. Przedmiot znów zawisł na mojej szyji.
- Wrota Czasu to nic innego jak... No jak wrota. Tylko, że o wiele potężniejsze. Przechodząc przez nie możesz przenieść się do dowolnego miejsca i epoki.- tłumaczyłam
- No a po co je zamykać?
- Żeby nikt ani nic ich nie uszkodziło. Bo wtedy wszystko mogłoby stanąć do góry nogami. Przykładowo ten las mógłby zniknąć, a na jego miejscu mógłby powstać ocean. Wilki mogłyby przestać istnieć. Już rozumiesz?
Chłopak pokiwał głową potakująco.
- To super. A teraz lepiej zwijajmy się stąd. Tamten potwór może wrócić w każdej chwili.
<Ex?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz